„Powinno się być dumnym z bólu… każdy ból jest przypomnieniem naszej wysokiej rangi”.
Novalis — Wilk stepowy
Jonathan Carroll — Dziecko na niebie » Weber Gregston, narrator (Część trzecia: 2)
Istnieją różne rodzaje dumy, lecz móc spojrzeć po latach na coś, co się zrobiło, i wiedzieć, że nadal jest dobre lub ważne, to najlepszy z nich.Fryderyk Nietzsche — To rzekł Zaratustra (O nadczłowieku i ostatnim człowieku, 10.)
Ale proszę o rzecz niemożliwą: proszę przeto moją dumę, aby zawsze szła w parze z moją mądrością!Niczyja duma, urażona nie zostanie,
A jeśli kiedy opuści mnie moja mądrość - ach, ona lubi ulatywać - niech moja duma przynajmniej polatuje z moją głupotą!
gdy czegoś nie wiedząc zadamy pytanie.
I lepiej w pokorze ukłonić się nisko…
niźli udawać, że wie się już wszystko.
Duma, która zgubiła pokorę, nawet o źdźbło słomy może się potknąć.
Bo duma to taka cholerna kłoda. Czasami po prostu nie pozwala nam na swobodne wyrażanie uczuć.
Duma zawsze ustępuje przed sercem.